-
1 głośno
advgłośno myśleć — to think aloud lub think out loud
mówić głośno (o czymś) — (przen) to speak one's mind (about sth), to speak up lub out (about sth)
głośno o nim — (przen) his name is on everybody's lips
* * *adv.1. (= donośnie) loudly, loud; (śmiać się, śpiewać) out loud, aloud; ( protestować) vocally; za głośno too loud; głośno myśleć think out loud.2. (= z rozgłosem) eminently; jest o nim głośno he is talked about a lot, he is famous; (= otwarcie) openly; głośno o czymś rozmawiać talk about sth openly.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głośno
См. также в других словарях:
głośno — głośnoniej przysłów. od głośny a) w zn. 1: Głośno wypowiadać swoje obawy. Głośno się śmiać, śpiewać. Za głośno rozmawiać. ◊ Głośno myśleć «mówiąc zastanawiać się nad czymś, starać się coś sprecyzować» b) w zn. 2: Głośno się o czymś, o kimś… … Słownik języka polskiego
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
rozprawiać — ndk I, rozprawiaćam, rozprawiaćasz, rozprawiaćają, rozprawiaćaj, rozprawiaćał, rozprawiaćany «mówić, opowiadać, rozmawiać o czymś długo, z zajęciem, z ożywieniem, rozwodzić się nad czymś; gawędzić, prawić» Rozprawiać z ożywieniem, ze swadą.… … Słownik języka polskiego
monologować — ndk IV, monologowaćguję, monologowaćgujesz, monologowaćguj, monologowaćował, monologowaćowany «wypowiadać monolog; rozmawiać z samym sobą» Monologować głośno, po cichu. Monologować o czymś, na jakiś temat … Słownik języka polskiego